σειρές | apopseis.gr

Στο άρθρο μου στο apopseis.gr ανέφερα ότι η «πειρατεία» κάνει καλό στη βιομηχανία του θεάματος, αλλά και γενικότερα στην οικονομία. Ας δούμε όμως πως γίνεται αυτό.

Ξεκινώντας λίγο ανάποδα, παραθέτω μερικές πηγές στην αρχή:

1. Ομιλία σε Αυστραλούς τηλεοπτικούς παραγωγούς για το πώς η διαμοίραση αρχείων μέσω ίντερνετ μπορεί να αυξήσει τα κέρδη τους. Η ομιλία έγινε το 2005 (!) και περιγράφει τις μεθόδους οι οποίες χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα για να κερδίσει ένα κανάλι και από την ταινία ή τη σειρά που μοιράζεται μέσω διαδικτύου, αλλά και από το πρόγραμμα το οποίο προβάλλει:

2. Μελέτη που δείχνει ότι η πειρατεία κάνει καλό οικονομικά στη μουσική: http://rt.com/news/music-piracy-online-sales-572/

3. Άρθρο που δείχνει με νούμερα την άνοδο των εσόδων της βιομηχανίας του θεάματος από τη στιγμή που μπήκε η πειρατεία στο παιχνίδι: https://sg.finance.yahoo.com/news/why-digital-piracy-may-good-160000146.html

Για να μιλήσουμε και λίγο πιο αναλυτικά:

Αρχικά η πειρατεία ανεβάζει τις απαιτήσεις των χρηστών σε υλικό και λογισμικό. Τι να κάνω ένα βιβλίο σε pdf αν δεν έχω το κατάλληλο κινητό ή τάμπλετ για να το διαβάσω; Γιατί να δω μία ταινία σε 3D ή HD αν δεν έχω την κατάλληλη τηλεόραση; Γιατί να έχω γρήγορη σύνδεση στο ίντερνετ αν δεν την χρησιμοποιώ για να «κατεβάζω» πειρατικά αρχεία;

Από τη στιγμή που οι σειρές που θα δει κάποιος στην τηλεόραση παύουν να είναι οι ξένες μεγάλες παραγωγές (γιατί αυτές θα τις δει πειρατικά κατεβασμένες), τα κανάλια αναγκάζονται να στραφούν σε εγχώριες παραγωγές και σε ζωντανή τηλεόραση. Δείτε μόνο πόσες σειρές παίζονται φέτος, πόσο περιορίστηκαν οι επαναλήψεις (με εξαίρεση τα απαραίτητα Ρετιρέ, Κωνσταντίνου και Ελένης, κλπ) και πως έχουμε στραφεί σε τηλεπαιχνίδια και ζωντανά προγράμματα (Hot Seat, The Voice, Dancing with the stars κλπ). Έτσι δίνεται ευκαιρία σε περισσότερους ηθοποιούς να δουλέψουν και μένουν τα χρήματα από τις παραγωγές στο εσωτερικό.

Αντίστοιχα, λόγω της ελεύθερης διακίνησης των πληροφοριών, μπορούν να αναδειχτούν νέοι μουσικοί (χαρακτηριστικά -και ευτυχώς όχι μόνα- παραδείγματα ανθρώπων που έγιναν γνωστοί μέσω διαδικτύου είναι ο Παντελής Παντελίδης, ο Justin Bieber και ο PSY). Ανέκαθεν τα πολλά χρήματα βρίσκονταν στις ζωντανές εμφανίσεις και είναι πολύ πιο εύκολο να δεις από κοντά κάποιον καλλιτέχνη που σου αρέσει αν πρώτα έχεις ακούσει δέκα τραγούδια του αντί για δύο που παίζει το ραδιόφωνο. Απόδειξη για αυτό είναι ότι παρά την κρίση, τα κέντρα διασκέδασης είναι μονίμως γεμάτα. Σίγουρα έχουν χάσει κάποια έσοδα, αλλά δεν επηρεάστηκαν όσο όλοι περιμέναμε όταν καταλάβαμε το μέγεθος των οικονομικών δυσκολιών που θα περάσουμε.

Όπως ισχύει και για όλα τα υπόλοιπα, η καλύτερη διαφήμιση για τα βιβλία είναι να σου πει κάποιος που τα διάβασε ότι του άρεσαν. Εκ των πραγμάτων, λίγοι είμαστε αυτοί που μπορούμε και διαβάζουμε στον υπολογιστή ή στο κινητό με άνεση. Οι πιο πολλοί προτιμούν το έντυπο βιβλίο και είναι πρόθυμοι να ξοδέψουν χρήματα για κάτι που τους αρέσει. Έτσι, παρά το ότι χιλιάδες άτομα κατέβασαν το 50 shades of Grey, η συγκεκριμένη σειρά κατάφερε να πουλήσει περισσότερα από 100 εκατομμύρια αντίτυπα και είναι πρώτη σε πωλήσεις στο Amazon.

Μιας και μιλήαμε για 50 shades of Grey, έχετε σκεφτεί ποτέ ότι μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες παραγωγής ταινιών στον κόσμο είναι η βιομηχανία του πορνό; Όλοι γνωρίζουμε ότι μπορούμε ανά πάσα στιγμή να βρούμε δωρεάν πορνογραφικό υλικό μέσω κάποιων ιστοσελίδων. Επειδή όμως οι άνθρωποι δεν είναι χαζοί (οι παραγωγοί τουλάχιστον) κατάλαβαν από νωρίς τη σημασία της πειρατείας και ανεβάζουν από μόνοι τους δωρεάν τις περισσότερες ταινίες τους στο ίντερνετ! Φυσικά κατάλαβαν ότι μπορούν να βγάλουν πολλά περισσότερα χρήματα από παράπλευρες πωλήσεις, παρά αποκλειστικά από βιντεοκασέτες και τηλεόραση -και ας μην επεκταθούμε. Ιστοσελίδα πολιτικής αρθρογραφίας είμαστε, όποιος νοιάζεται ας το ψάξει περισσότερο μόνος του.

Θα αναρωτηθεί κάποιος, με τα βιντεοπαιχνίδια τί γίνεται; Πολύ απλά, ή θα πρέπει να αγοράσεις το παιχνίδι για να συνδεθείς και να παίξεις ενάντια σε άλλους παίχτες από όλο τον κόσμο (Diablo 3), ή να πληρώνεις συνδρομή ανά μήνα (WoW) ,ή να παίζεις δωρεάν αλλά μερικά πράγματα να μπορείς να τα αποκτήσεις μόνο αν τα αγοράσεις (freemium παιχνίδια τύπου LoL), ή να υπάρχουν μέσα στο παιχνίδι διαφημίσεις (όπως στα περισσότερα παιχνίδια στο κινητό). Φυσικά αν θέλεις να παίξεις κάτι που υπάρχει μόνο σε κονσόλα, ακόμα και αν με κάποιο τρόπο βρεις δωρεάν όλα τα παιχνίδια, χρειάζεται αρχικά να αγοράσεις την κονσόλα!

Όλα αυτά μπορούν να δημιουργήσουν αντικείμενα για τους λάτρεις της σειράς, της ταινίας, του συγκροτήματος κλπ. Κάποιος είχε πει ότι οι Ramones έχουν πουλήσει περισσότερα μπλουζάκια από ό,τι δίσκους, και αυτό (ανεξάρτητα από το αν ισχύει στο ίδιο μέγεθος ή όχι) εφαρμόζεται στις μινιατούρες που πουλάνε οι ταινίες φαντασίας, στις συλλεκτικές εκδόσεις δίσκων και βιβλίων και γενικότερα σε όλη τη βιομηχανία του θεάματος.

Το συμπέρασμα; Θα χαλάσεις τα χρήματά σου για αυτό που σου αρέσει. Όπως αν σου αρέσει το ποδήλατο θα ξοδέψεις λεφτά για καινούρια γάντια ποδηλασίας, αντίστοιχα αν σου αρέσει ένας τραγουδιστής θα χαλάσεις χρήματα για να τον δεις από κοντά. Αν σου αρέσει ένα βιβλίο θα αγοράσεις ένα του ίδιου συγγραφέα. Αν σου αρέσουν οι σειρές που βλέπεις, θα πληρώσεις για συνδρομητική τηλεόραση για να βλέπεις περισσότερες.

Κλείνοντας, αν το να κατεβάζεις σειρές είναι παράνομο, αντίστοιχα παράνομο δεν είναι και το να βγάζεις χρήματα επειδή κάποιοι βλέπουν παράνομα τη συγκεκριμένη σειρά; Όταν λοιπόν υπάρχει τοποθέτηση προϊόντος (π.χ. ο πρωταγωνιστής μιλάει για πόσο του αρέσει το νέο του αμάξι ή η κάμερα ζουμάρει στο κινητό του την ώρα που στέλνει μήνυμα), και η συμφωνία που έχει γίνει για την προώθηση του εν λόγω προϊόντος μετράει και όσους θα το δουν παράνομα, δεν παρανομεί και η εταιρία παραγωγής; Γιατί αυτήν δεν την ελέγχει κανένας;